| SMUTECZKI |
| Kobietki dziekuje za slowa otuchy,zaraz bede dzwonic do lekarza i robic wizyte. Co do depresji,to nie pisalam wczesniej,bho bylo mi wstyd,ale ja juz mialam jedna sesje u psychologa,10 spotkan mialam,lekarz stwierdzil,ze ze mna wezystko ok i juz nie musze przxychodzic. Ale problem w tym,ze wtedy akurat bylam w wysmiemitym nastroju,nic mi nie bylo,a teraz zeby sie dostac do psychologa znow bym musiala odczekac w kolejce swoje,jakies 2 miesiace. Wiem,ze moj problem to wlasnie widzenie wszystkiego w czarnych barwach,ja nie umiem se cieszyc zyciem,zawsze widze czarny scenariusz. Jedziemy na wczasy ,zaraz mysle,ze to juz mohe ostatnie,bo pewnie ciezko zachoruje i umre. Kupujemy dom,to zaraz/mysle,ze super,mam wysokie ubezpieczenie na zycie,jak umre to dzieci beda mialy dom splacony z ubezpueczenia. Robie ogrodek z przodu domu,mysle sobie - jak przyjedzie karetka czy goscie pozniej na stype nie bede musiala sie tam na gorze wstydzic,bo mam ladnie przed domem. Biore ksiazke do reki to sie zastanawiam czy zdaze ja przeczytac.... I tak bym mogla wymieniac,moja glowa jest pelna takich wlasnie mysli,nie wspominajac o tym,ze codziennie sie zastanawiam ile jeszcze zobacze postepow moich dzieci. Alice miala pierwszy zabek - zdaze zobaczyc drugi?? Alex przyniosl ze szkoly dyplom - zdaze byc z niego dumna bardziej i bardziej?? I takie mysli non stop,24 na dobe.. Choroba psychiczna chyba to jest,nie wiem,ale wiem,ze jesli wyniki beda dobre to mi to moze minie,tak dlugo jak bede sie migac od lekarza tak dlugo bede sie pograzac. Nie wiem jak z tego wybrnac,zawsze mi sie wydawalo,ze jestem normalna,wesola dziewczyna ,a od jakiegos czasu nic mnie nie cieszy,mam dosc wszystkiego,mam szalone mysli i nie umiem sie ich za zadne skarby pozbyc. Dziekuje,ze tutaj moge powuedziec co mnie boli,nie oceniajcie mnie,wiem,ze jestem glupia,,ale z nikim o tym nie umiem pogadac,nawet przed psychologiem nie umialam sie tak otworzyc,rozmawialismy o blahych sprawach,jestem sana z tym wszystkim ( w sensie,ze w zyciu realnym znaczy sie) |